Door een mens
Door een mens
Door een mens “Wat als de dood er is gekomen door een mens, zo is ook opstanding uit de dood er gekomen door een mens” (I Korinthiërs 15:21 NBV21) Ieder jaar als we Paasfeest vieren worden we er aan herinnerd hoe groot dit wonder is. Het blijft voor mensen iets onbegrijpelijks: opstaan uit de dood. Dat gaat ons denken ver te boven. Daar kunnen wij met ons verstand niet bij. Dat is het werk van God. Daar zingen we van met Paasliederen. De rechterhand van de Heer is hoog verheven, de rechterhand van de Heer doet machtige daden. Maar hoe kan Paulus nu schrijven dat de opstanding van de doden er is door een mens? Gaat dat niet te ver? Paulus wil ons duidelijk maken dat de opstanding niet buiten ons leven van nu omgaat. Het is zo gevaarlijk om te zeggen: Jezus Christus is een keer opgestaan en wij zullen ook eens uit de dood verrijzen, maar dan blijft dat buiten ons bestaan van hier en nu. Dan is het een soort van reserve band die we achter in de auto hebben liggen voor het geval dat we die eens nodig mochten hebben. Nee, het komt veel dichter bij ons. Onze Here Jezus Christus is mens geworden. Hij is ons doods bestaan binnengegaan. Deze harde en wrede wereld van haat, lijden en pijn, van misdaad en verraad: Hij heeft de uiterste gevolgen daarvan gedragen. Hij heeft ondergaan waar ons verkeerd kiezen iedere dag op uitloopt: de dood. Want buiten God en buiten Zijn liefde leven, dat is geen leven, dat is de dood. Maar Hij is ook mens geworden om menselijk waar te maken, wat een leven in vrede met de Vader mag zijn: leven uit Zijn hand en leven aan Zijn hand. En zo is Hem de overwinning gegeven. Niet alleen omdat Hij de Zoon van God is, maar ook omdat Hij mens wilde zijn, zoals God dat bedoeld heeft. Daarom mag Zijn opstanding ook voor ons een grote troost en bemoediging zijn. Nu komt het erop aan, maar nu is het ook de moeite waard mens te zijn met Hem en door Hem. Nu schijnt over iedere dag van ons leven het licht van Zijn beloften. Daarom heeft het zin en doel, trouw te zijn in het kleine. Nu hebben dood en verdriet niet meer het laatste woord, want Hij heeft overwonnen en daarom is ons de overwinning gegeven, zo lezen wij in dit zelfde hoofdstuk: “Maar laten we God danken, die ons door Jezus Christus, onze Heer, de overwinning geeft.” (I Korintiërs 15:57). “Want wie voor ons gestreden heeft alleen man tegen man, als God en mens geleden heeft wat niemand lijden kan, die leidt ons door de doodsjordaan en houdt ons bij de hand, die heeft voor ons de weg gebaand naar het beloofde land.” (Liedboek Zingen en bidden in huis en kerk 870: 6 en 7) Joh. Bakker | ||
terug | ||