Tussen verlangen en wijsheid Tussen verlangen en wijsheid
In de laatste kerkenraadsvergadering hadden wij een lang en goed gesprek over wat wij als kerk wel en niet kunnen in deze coronatijd. Bij de opening van de vergadering had ik een stukje voorgelezen uit het tijdschrift Open Deur, geschreven door collega Harold Schorren, predikant in Rotterdam. Het thema van dat nummer van de Open Deur is “Het goede leven”, in aansluiting bij het jaarthema van de PKN. Ds. Schorren ging in zijn artikel ook in op deze coronatijd, en hoe het virus en alle maatregelen het goede leven beïnvloeden. Zijn artikel eindigt met de woorden: “We worden heen en weer geslingerd tussen wens en mogelijkheid, tussen verlangen en wijsheid. Wat is het goede leven? Bestaat er goed leven zonder genieten? Bestaat er goed leven zonder de ander?”

Het zijn precies die vragen waaromheen ons gesprek in de kerkenraad over kerk-zijn in corona-tijd cirkelde. Het was een aangepaste vergadering: om het aantal aanwezigen niet onnodig groot te maken, werkten we met afgevaardigden van de verschillende colleges: 1 diaken, 1 pastorale ouderling, 1 kerkrentmeester, voorzitter, scriba, jeugdouderling en dominee. Dorien zou er ook bij zijn, en ze was er ook bij, maar ze zat ook in quarantaine, dus volgde zij de vergadering via beeldbellen. Zo was de vergadering zelf al een voorbeeld van hoe we ons kunnen aanpassen aan wat deze tijd van ons vraagt: voorzichtigheid aan de ene kant en toch de verantwoordelijkheid delen, het gesprek met elkaar voeren, en zo een begaanbare weg zoeken tussen wens en mogelijkheid, tussen verlangen en wijsheid.
Het was goed om tijd en aandacht te hebben om met elkaar te delen hoe iedereen er in staat, en te merken dat iedereen heen en weer geslingerd wordt tussen wensen en verlangens aan de ene kant (het liefst zouden we diep in ons hart mogelijk maken dat mensen elkaar ontmoeten, een praatje kunnen maken, de eenzaamheid doorbreken, de contacten in de gemeente warm houden en niet alleen op afstand via de brieven, mails en tablets) en mogelijkheden en wijsheid aan de andere kant (ook wij als kerk hebben met de corona-maatregelen te maken, willen geen bron van besmetting worden, willen onze verantwoordelijkheid nemen zoals dat op dit moment van iedereen in de samenleving gevraagd wordt). En daarbij neigt de één wat meer over naar de ene kant, en de ander naar de andere kant. Maar iedereen herkent die dubbelheid.
Toen in het voorjaar Nederland in de intelligente lockdown ging, werd het mooi weer, trokken mensen naar buiten, in de tuin of een blokje om. Nu gaan we de donkere maanden tegemoet, is het niet alle dagen aantrekkelijk om een frisse neus te gaan halen en zit je voor je het weet de hele dag binnen, en wordt de wereld steeds kleiner. In het voorjaar hadden we al zorgen over onzichtbare en groeiende eenzaamheid, voor de komende wintermaanden, zijn die zorgen beslist niet minder groot.
Toen we als kerkenraad bij elkaar zaten en ook nog op het moment van schrijven van deze Twasnaar, was het nog niet helemaal duidelijk hoe de komende periode er uit gaat zien. De verwachting is dat er strengere maatregelen zullen komen, maar hoe precies weten we nog niet.
We hebben besloten om, zolang de maatregelen zijn zoals ze nu zijn (de kopydatum is vrijdag 30 oktober), met de kerkdiensten door te gaan zoals tot nu toe: met opgaaf vooraf, maximaal 30 personen, geen samenzang, anderhalve meter afstand en mondkapjes bij het lopen. Daarnaast wordt er hard gewerkt om het mogelijk te maken deze diensten niet alleen met geluid, maar ook met beeld thuis via internet te ontvangen en mee te vieren. We denken dat dit een heel waardevolle aanvulling zal zijn. Meer informatie vindt u in deze Twasnaar Bij de diensten.
Naast de kerkdiensten willen we, binnen de mogelijkheden die de RIVM-maatregelen ons bieden, op beperkte schaal ontmoetingen mogelijk maken. Zo vindt u bij deze Twasnaar een opgave formulier voor een aangepast Groot Huisbezoek in de wintermaanden. We zijn bezig met nadenken hoe we kerst willen vieren. De Hoekstien biedt genoeg ruimte om op veilige afstand met kleine groepjes een koffiepraatje te houden. Op 8 november start een initiatief om elkaar bij de voordeur te ontmoeten, en u hoeft daarbij niet met lege handen te komen. Zie hierover ook meer informatie verderop in deze Twasnaar.
Kortom: zo stil als het in het voorjaar en de zomermaanden was rondom kerkelijke activiteiten, zo stil willen we het liever niet ook nog de hele winter laten zijn. Bij de afweging of u aansluit en meedoet zult u ongetwijfeld, net als wij, heen en weer geslingerd worden tussen verlangen en wijsheid, tussen wens en mogelijkheid. Voel u daarbij vrij om de keuze te maken die voor u goed is.
Alles is daarbij natuurlijk afhankelijk van welke maatregelen er de komende periode nog komen. Alles wat in deze Twasnaar staat aan aankondigingen van activiteiten en kerkdiensten is onder dat voorbehoud. Via onze website houden we u op de hoogte van de meeste recente aanpassingen:
https://britsum-koarnjum-jelsum.protestantsekerk.net/.
Laten we bij dit alles vooral niet vergeten dat er een tijd komt dat dit alles achter ons ligt. Dat we elkaar weer de hand zullen drukken, een arm om een schouder kunnen slaan, onbekommerd in volle huiskamers lief en leed weer kunnen delen en naar hartenlust de lofzang zullen zingen.
Tot die tijd: houd moed en heb oog voor het licht, ook in de donkere dagen.

Met warme groet, in verbondenheid,
Ds. Mirjam Hulzebos
 
terug